22 Mayıs 2013 Çarşamba

Amaçsız İnsan

Dünyaya vakit geçirmek ve ölmek üzere gelmiş bir yolcu gibi hissediyorum kendimi. Ne düzgün bir arkadaş var etrafımda ne de başka bir şey. Yalnızlıktan ibaretim ve o güzel günün gelmesini bekliyorum. İşkence için gönderilmişim sanki, tek başına otursunda bu biraz acı çeksin çevresinde olan biteni izleyerek mantığında üretilmiş bir insan olarak. Yaşama dair hiç bir amaç yok gibi..

Ne için yaşıyorum sahi ben? Ne yapıyorum yaşarken?
Bir şeye yada bir amaca mı hizmet ediyorum?
Deney tüpünün içindemiyim yoksa?
Etrafımdakiler beni gözlemleyen bilim adamlarından mı ibaret?
Deney faresi gibi mi koşturuyorum yoksa amaçsızca silindirin içinde?

Neden varım ben? Ne yapmaya çalışıyorum.Geldik gidiyoruz şu dünyadan ve ne bir zevk alınabilmiş nede büyük bir acı çekilmiş. Tamamen hiç bişeylikten ibaret bir yaşam. Elde edilen en ufak birşey yok. Ölmek üzere gönderilmiş bir kukladan ibaretim ve aşamaya bu amaçla devam ediyorum sanırım. Zamanı gelince ölebilmek için! Umutla bekliyorum o zamanı, o güzel gün gelecek ve huzura ereceğim sonunda. Umarız çabuk gelecek ve acı kısa sürecek…

                                                                                                                          Hüseyin Türker

19 Mayıs 2013 Pazar

Yaşayan Bir Ölü'den Notlar...


Ben hareket eden bir ölüyüm. Ne sesimi duyurabiliyorum insanlara, ne de varlığımı hissettirebiliyorum. Hareket ediyorum, etrafta dolaşıyorum, haykırıyorum bazen en yüksek çığlığımla karşılarında ama beni duyamıyorlar. Çünkü ben hareket eden/ yaşayan bir ölüyüm. Kimse beni duyamaz, göremez, işitemez. Onlar için ben boşluktan, yoktan ibaretim. 

Ben yaşamayı bilen bir ölüyüm. Benden öte başka bir ben yok etrafta. Tekim, yalnızım ve hiç görünmeyeceğim insanlara. Duyamayacaksınız beni. Sizler için hiç olmamış, doğmamış birisiyim ben. Belki de bir hayal ürünüyüm biriniz için. Birisi tarafından üretildim ve görevimi tamamlamayı bekliyorum. Düşünceler yok olduğu anda kaybolacak bir hayal ürünüyüm belkide ben. Bu yüzden göremiyor belki de insanlar beni. Bu yüzden yalnızım ve belki de bu yüzden hep kenarda kalacağım ömrüm boyunca. Duyulmayan sesim hiç yükselmeyecek sizin frekansınıza, hep dilsiz kalacağım gözünüzde. Ha doğru ya, siz beni görmüyorsunuz bile. Görünmez bir adamım ben. Hiç kimsenin görmediği belkide görmek istemediği görünmez adam. 

Ben yaşayan bir ölüyüm. Halbuki ölüler yaşayamaz, hareket edemez ve konuşamazlar. Ama ben bunların hepsini yapabiliyorum, kimse farketmiyor olsa da. Yalnız olacağım hep. Yalnız kalacağım ve bu hiç dinmeyecek bir his olarak ortalıktan yok olana kadar benimle birlikte olacak. 

Ben yaşayan bir ölüyüm.Duymayın beni, görmeyin, hissetmeyin, yanımda olmayın, umursamayın.. Yaptığınız şeyleri yapmaya devam edin. Bensiz yolunuza devam edin. Bende öyle yapıp mutlu sonu beklemeye devam edeceğim.... 

                                                                                      Hüseyin Türker

4 Mayıs 2013 Cumartesi

Üvercinka


Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu
                                                              kesmemeye
Laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara parçalarında
                           Afrika dahil

Aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma
Yatakta yatmayı bildiğin kadar
Sayın Tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler
Boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının
Ben böyle canlı saç görmedim ömrümde
Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor
Bütün kara parçaları için
                           Afrika dahil

Senin bir havan var beni asıl saran o
Onunla daha bir değere biniyor soluk almak
Sabahları acıktığı için haklı
Gününü kazanıp kurtardı diye güzel
Birçok çiçek adları gibi güzel
En tanınmış kırmızılarla açan
Bütün kara parçalarında
                           Afrika dahil

Birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü
Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse
                                                  değerlendiremez
Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek
İki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar
Böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar
Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna
                                                            diziyorlar
Bütün kara parçalarında
                            Afrika dahil

Burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası
Kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki
Padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok
Aklıma kadeh tutuşların geliyor
Çiçek Pasajında akşamüstleri
Asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor
Bütün kara parçalarında
                           Afrika hariç değil

Cemal Süreya